ครอบครัวที่อบอุ่น
ครอบครัวที่อบอุ่นสามารถสร้างสมาชิกที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน มีบุคลิกภาพที่มี คุณลักษณะที่ดีเป็นที่พึงประสงค์ของสังคมให้เกิดขึ้นได้ ดังนี้
๑. การอบรมเลี้ยงดูทำให้ได้รับการปลูกฝังลักษณะนิสัยที่ดีงาม ทำให้มีจริยธรรมและคุณธรรม มี จิตสำนึกและเห็นคุณค่าของวัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณีของสังคมที่ตนเองอาศัยอยู่ ทำให้เป็นคนมีความสุขในการดำเนินชีวิต
๒. จากการเลียนแบบอย่างที่ดีของครอบครัว ทำให้เกิดการเรียนรู้และการปรับตัวตั้งแต่ยังเด็ก รู้จักบทบาทและการวางตัว ทำให้มีพฤติกรรมการแสดงออกที่เหมาะสม เมื่อโตขึ้นจึงมีพฤติกรรมที่ดีเป็นที่ชื่นชอบในสังคม
๓. การส่งเสริมให้มีการพัฒนาการได้อย่างเหมาะสมตามวัย ทำให้มีความพร้อมทั้งทางร่างกายและทางจิตใจ เป็นสมาชิกที่มีคุณภาพของสังคม
๔. ความรักความเอาใจใส่ รวมทั้งความเข้าใจที่ได้รับจากครอบครัวที่มีการเลี้ยงดูอย่างรักใคร่ใกล้ชิด พ่อแม่ผู้ปกครองมีความอดทนสม่ำเสมอ เปิดโอกาสให้ได้คิดและแสดงออกอย่างเหมาะสม สร้างความอบอุ่นทางใจ ทำให้เกิดความเชื่อมั่นในตนเอง จึงประสบความสุขและความสำเร็จในอนาคต
๕. การที่ได้ฝึกความรับผิดชอบ เข้าใจระเบียบ มีวินัยในตนเอง ภายใต้การแนะนำที่ถูกต้องเพื่อให้อยู่ในกฎเกณฑ์ของสังคมได้ เมื่อโตขึ้นจึงเป็นผู้ที่มีจิตสำนึกที่ดี รู้จักกาลเทศะ มีสัมมาคารวะและมีศีลธรรม รู้หน้าที่และบทบาทของตน เป็นพลเมืองที่ดีของประเทศต่อไป
๖. การได้รับการส่งเสริมให้รู้จักพึ่งตนเอง มีความรับผิดชอบ ได้ฝึกเรื่องของกระบวนการคิด มีความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ สามารถปรับตัวให้เข้าสภาพแวดล้อมได้ อันเป็นผลให้เกิดความสำเร็จในงานที่ทำ เมื่อโตขึ้นจึงประสบความก้าวหน้าในชีวิตการงานและครอบครัว
ปัจจุบันบุคคลที่ประสบความสำเร็จ คือ ผู้ที่มีสุขภาพกายแข็งแรง มีพื้นฐานทางจิตใจมั่นคง มีความเชื่อมั่นในตัวเอง รู้จักกาลเทศะ มีวินัย รู้จักหน้าที่และความรับผิดชอบ และมีส่วนร่วมต่อสังคม ซึ่งการมี คุณลักษณะเหล่านี้ได้จากพื้นฐานการอบรมเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็กๆ และพัฒนาขึ้นตามวัย เพราะบทบาทต่างๆ ในครอบครัวเป็นบทบาทที่จำลองจากสังคมใหญ่ พ่อแม่ที่แนะนำลูกด้วยความรักและความผูกพัน มีความเข้าใจกัน เด็กๆ ก็จะโตขึ้นอย่างมีคุณภาพ ครอบครัวจึงเป็นสถาบันเล็กๆ แต่มีความสำคัญอย่างยิ่งที่จะสร้างคนที่มี คุณภาพให้เกิดขึ้น และในเมื่อสังคมประกอบด้วยครอบครัวจำนวนมาก แต่ไม่ได้มีทุกครอบครัวที่อบอุ่น เราจึงต้องทำความเข้าใจกับบทบาทและหน้าที่ของแต่ละคนเพื่อเพิ่มปริมาณครอบครัวที่อบอุ่นให้มากขึ้น ทั้งนี้ก็เพื่อให้สังคมของเราสืบเนื่องไปถึงประเทศของเรา เป็นสังคมที่เจริญก้าวหน้าและมีแต่ความสงบสุข
บทบาทในการปฏิบัติตนเป็นลูกที่ดี
ลูกที่ดีควรจะช่วยทำให้พ่อแม่มีพลังและกำลังใจต่อสู้ชีวิตต่อไป เพราะกว่าจะโตพอที่จะรับภาระต่อจากพ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ได้ก็ยังต้องใช้เวลาอีกนาน ลูกที่ดีจึงต้องปฏิบัติต่อพ่อแม่ผู้ปกครองเสียตั้งแต่วัยเด็ก เช่น
๑. แสดงความกตัญญูต่อพ่อแม่ (ผู้ปกครอง) โดยการปรนนิบัติรับใช้อย่างเต็มใจทุกโอกาสที่ทำได้ รับผิดชอบงานส่วนตัว นอกจากนั้นควรอาสาช่วยงานของครอบครัวเท่าที่สามารถจะทำได้ เพื่อให้พ่อแม่สบายใจว่าต่อไปข้างหน้าลูกจะช่วยเหลือตนเองได้ การปฏิบัติเหล่านี้ผู้ใดที่พบเห็นย่อมมีความชื่นชม พ่อแม่ผู้ปกครองย่อมภูมิใจที่มีลูกหลานดี ทำให้มีความสุข
๒. ลูกหลานที่ดีควรรู้ว่าพ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ต้องทำงานด้วยความเหนื่อยยาก ไม่ควรเรียกร้องและต้องการสิ่งใดที่เกินความจำเป็น เพราะจะทำให้พ่อแม่เป็นทุกข์
๓. ลูกหลานที่ดีจะต้องปฏิบัติตนให้ห่างไกลจากเรื่องที่จะทำให้พ่อแม่ (ผู้ปกครอง) เดือดร้อนและเกิดความเสียหาย โดยปฏิบัติดังนี้
๓.๑ คบเพื่อนที่ดี ชักชวนกันทำในสิ่งที่ความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ในทางที่ดีมีศีลธรรม
๓.๒ กระตือรือร้นในการเรียน สนใจใฝ่หาความรู้ด้วยการอ่านหนังสือต่างๆ และติดตามข่าวสาร รวมทั้งค้นคว้าจากสื่ออื่นๆ เช่น อินเทอร์เน็ต เป็นต้น ด้วยความขยันหมั่นเพียรสม่ำเสมอ เพื่อทำให้พ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ภูมิใจในตัวลูกหลาน
๓.๓ ลูกหลานที่ดีต้องเชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ด้วยความรักและเคารพ เพราะเข้าใจในความปรารถนาที่ดี มุ่งหวังให้ลูกหลานนำไปปฏิบัติเพื่อความสำเร็จในอนาคต
๓.๔ ลูกหลานที่ดีควรมีพฤติกรรมการแสดงออกกับพ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ด้วยความอ่อนน้อมทั้งในด้านการใช้ภาษาและมีกริยามารยาทตามระเบียบประเพณีไทย ให้พ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ได้ชื่นใจ
๓.๕ ลูกหลานที่ดีควรมีระเบียบวินัย ปฏิบัติตามกฎระเบียบที่พ่อแม่ (ผู้ปกครอง) ได้สั่งสอนอบรม ซึ่งจะทำให้พ่อแม่ ( ผู้ปกครอง ) วางใจได้ว่าลูกหลานจะมีความประพฤติดีและเป็นที่ยอมรับของสังคมในอนาคต
๓.๖ ลูกหลานที่ดีจะต้องเห็นความสงบสุขในครอบครัวเป็นสิ่งสำคัญ ลูกๆ จะต้องไว้วางใจกัน ไม่เอาเปรียบกัน และต่างช่วยเหลือกันและกัน พี่ทำหน้าที่ดูแลน้อง ส่วนน้องก็ต้องเคารพและเชื่อฟังพี่ มีความสามัคคีในหมู่พี่น้อง มีความรักความผูกพันกัน พ่อแม่ผู้ปกครองก็จะสบายใจ โรคภัยไข้เจ็บที่เกิดจากความเครียดความกังวลก็หายไป ทำให้มีอายุยืนได้อยู่ดูความสำเร็จของลูกหลานได้อีกนาน
เมื่อครอบครัวประกอบด้วยสมาชิกที่มีความรักความผูกพันกัน ต่างก็ห่วงใยซึ่งกันและกัน ครอบครัวนั้นก็จะมีแต่ความสุขเป็นครอบครัวที่อบอุ่น ทำให้สังคมมีแต่ความสงบสุขและความเจริญ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น